میلاد امام محمد باقر ـ علیه السلام ـ مبارک باد

محمد بن منکدر، یکى از متصوفان مشهور عصر خویش بود که در عبادت ظاهرى و انجام فرایض و مستحبات اسلامى سعى بلیغى داشت، به طورى که از همه کارها دست برداشته، تنها به عبادت مى‏پرداخت.

او اوقات شب را میان خود، مادر و خواهر خویش تقسیم کرده بود تا هر کدام از آنان ثلث شب را بیدار بوده و به نماز و تهجد بپردازند. چون خواهرش درگذشت، شب را با مادرش تقسیم کرد که هر کدام نیمى از آن را مشغول عبادت باشند و چون مادرش وفات یافت، وى تمام شب را بیدار بود و به راز و نیاز مى‏پرداخت.

محمد بن منکدر روزى در جمع مریدانش گفت: من گمان نداشتم که على بن حسین (زین العابدین) خلفى چون خود به یادگار گذاشته باشد تا این‏که روزى فرزندش محمد باقر (ع) را دیدم و خواستم وى را پندى دهم، اما او به من پندى داد و درسى آموخت. مریدانش پرسیدند: محمد باقر (ع) به چه چیز تو را پند داد؟ وى جریان ملاقات خویش با امام محمد باقر (ع) را این گونه بیان کرد:

در یکى از روزهاى بسیار گرم، براى انجام کارى به بیرون مدینه مى‏رفتم، در بین راه محمد بن على (ع) را دیدم که فربه و تناور بود و بر دو غلام خویش تکیه کرده، مى‏آمد. با خود گفتم بزرگى از بزرگان قریش براى طلب دنیا در چنین حالتى بیرون آمده است، هم اکنون وى را موعظه خواهم کرد.

همین که به او رسیدم، سلام کردم. محمد بن على (ع) نفس زنان و عرق ریزان جواب سلام مرا داد.

گفتم: اَصْلَحَکَ اللّهُ، آیا خوب است بزرگى از بزرگان قریش در چنین هواى گرمى در طلب دنیا باشد، اگر مرگت فرا رسد و تو در این حال باشى چه خواهى کرد؟

محمد بن على (ع) دست از دوش غلامانش برداشت و به خود تکیه کرد و گفت: به خدا سوگند اگر مرگ من در این حال فرا رسد، در حالى به من رسیده است که در اطاعت خدا بوده‏ام و خود را از نیاز به تو و مردم باز داشته‏ام. من آن‏گاه از فرا رسیدن مرگ ترسانم که در اطاعت خدا نباشم و در ارتکاب معاصى الهى باشم.

من از سخن خود شرمنده شدم و گفتم: یرحمک الله، من مى‏خواستم تو را موعظه کنم؛ اما تو مرا موعظه فرمودى.

آرى، امام محمّد باقر (ع) به این صوفى خرقه پوش، که خود را غرق در عبادت نموده و افتخار به موعظه خلق الناس داشت و دست از کار و کسب کشیده و خود را سربار مردم کرده بود، درس اسلام‏شناسى مى‏دهد که اسلام، دین کسب و کار و تلاش براى معیشت زندگى است و از سربار مردم شدن به شدت نفرت دارد، همان طورى که پیامبر اکرم(ص) فرمود.« ملْعُونٌ مَنْ اَلْقى‏ کَلّهُ عَلَى النّاسِ؛ ملعون است کسى که بارزندگى خویش را بر دوش مردم افکند».

نفس اماره
نمیدانی چه لذتی دارد این حجاب !
خنده دار ترین ها !!!
خواهشا تا آخرش بخون
دلم از دست همه گرفته...
آقا، ما اهل کوفه هستیم!
دل به دل راه داره
چت با خدا
[عناوین آرشیوشده]